Մեր հարվածի հնարավարության պահը գալու է

Մենք իրերի դրվածքին ենթագիտակցորեն նայում ենք մեր կյանքի պրիզմայից ելնելով։

Մենք մոռանում ենք, որ մարդկության պատմությունը դա քարտեզների փոփոխության անվերջ գործընթաց է։

Բազմաթիվ են եղել դեպքեր, երբ պատմական X ժամանակաշրջանում ճնշված, ստորացված ժողովուրդները կարողացել են որոշակի շրջափուլ հետո ոտքի կանգնել և հետ բերել կորցրածը։

Մեր հարվածի հնարավարության պահը գալու է և սա պաթոս չէ։ Շատ պարզ պատճառով։ Քարտեզները երբեք չեն մնում մնայուն։

Հարցն այն է՝ պետությունները, էլիտաները, ժողովուրդները ձուլվում կամ առհասարակ անհետանում ե՞ն պատմության ասպարեզից, թե՞ եղածը պահում և ընդարձակվում։

Դավիթ ՖԻԴԱՆՅԱՆ

Մեկնաբանություններ